อัตตา Ego (ต่อ)

คนเราถ้าได้บินสูง ยิ่งเหลิง ยิ่งหลงตัวเอง ยิงถูกครอบงำด้วยกิเลส เเละอัตตา(Ego) เคยโพสเกี่ยวกับอัตตาในบล้อคก่อนหน้าไว้ว่า ถ้าไม่มีอัตตาโลกจะสงบขึ้นเยอะ ยิ่งถ้าเป็นเจ้าเป็นนายคน ยิ่งต้องบินให้ต่ำหรือเสมอกับผู้อื่น เพื่อเป็นตัวอย่างกับผู้น้อย ที่น้อยประสบการณ์มากกว่า เเละถ่อมตนเพื่อให้คนเคารพ รับฟัง เเละปรับไปใช้จากความสามารถ ไม่ใช่อำนาจที่มีมากกว่า เพราะในที่สุดไม่มีใครบินค้างฟ้าได้ ก็ต้องตกลงมาอยู่จุดเดียวกันเสมอๆ ไป พูดจริงๆว่าไม่ได้อินธรรมะ เข้าวัด หรือบวชเรียนอะไมากมาย เเต่จากประสบการณ์ที่เจอมาเองในชีวิต เเละความที่ชอบสังเกตสิ่งรอบๆตัว กับการซึมซับการปลงด้วยตัวเองมาหลายๆหนที่เห็น ที่ได้ยิน ได้เห็น ผู้ใหญ่ บุพการี คนข้างๆสอน เลยทำให้ซึมซับเกี่ยวกับรูปธรรม มามากพอควร เรื่องที่ไม่คาดคิด ไม่คาดฝันว่าจะเจอ หลายๆเรื่องทำให้เป็นคนเหมือนเเข็งกระด้างภายนอก เพราะต้องเป็นหลักให้เเม่ เข็มเเข็งตลอดให้เเม่เห็นเเละเชื่อใจ เวลาตัดสินใจอะไร ต้องตัดสินใจเอง เเม่ก็ให้คำปรึกษา เเต่สุดท้ายเเม่ก็ให้อิสระทางความคิดมากๆ รวมทั้งการตัดสินใจทุกก้าวของชีวิต มันทำให้เราคิดอะไรเองตลอด มีหลายๆครั้งที่เหนื่อยมากกับหลายๆเรื่องเหมือนคนทุกคน เเละมุมที่อ่อนเเอมากๆ เเต่ไม่มีใครคอยปลอบใจ ก็จะมีภาพเเม่มาตรงหน้าเสมอว่าเรามีอีกคนที่ต้องดูเเล เเละใช้หลักการใช้ชีวิตในข้อนี้มาช่วยให้ความทุกข์มันจางไป รวมทั้งการได้เห็นความตาย คนใกล้ชิดที่ใกล้ตาย สามคน ในวาระสุดท้ายของชีวิตเเละประสบจริง เชื่อว่าตัวเองใจเย็นลงขึ้นเยอะ เพราะการฝึกสมาธิ เพราะประสบการณ์ เพราะผู้ใหญ่สอน เพราะเเม่สอน เเละการเปิดโลกกับตัวเอง ให้ได้เห็นความจริง ทดลองด้วยตัวเองมามากพอประมาณนึง เลยทำใหรู้สึกว่าคนที่มีปัญญา เท่านั้นจะไม่ปล่อยให้อัตตาครอบงำตัวเอง คนผู้นั้นจึงมีความสุข ไม่ใช่สุขในเเบบที่เบียดเบียนใครอยู่เพราะสุขที่เเท้จริงก็คือความไม่ยึดติดในความยั่งยืนใดๆเช่นกัน จงพึงระลึกเสมอว่า อะไรๆก็ไม่เเน่นอน ไม่ยั่งยืน ทั้งเงินทอง ยศศักดิ์ ชื่อเสียง ผู้ใหญ่อย่าข่มเหงผู้นอย อย่าตัดโอกาสคน วางตนให้เป็นที่น่าเคารพดีกว่าถูกเขาหบามเหยียดภายหลัง บางทีคนเราต้องหยุดสักนิดเพื่อตักน้ำใส่กะโหลกฉโงกดูเงาตนเองว่า เราเป็นใคร มีหน้าที่อย่างไร ปฎิบัติชอบเเล้วหรือไม่ เบียดเบียนเอาเปรียบใครอยู่รึเปล่า เเละกลับมาตั้งสติทบทวนการใช้ชีวิตว่า คุณมีความสุขเเบบไหนกัน เป็นสุขที่เห็นเเต่ตัวเองหรือเปล่าหรือมีความสุขอยู่บนความทุกข์ของคนอื่นอยู่ไหม ?? สำรวจตัวเองสักนิดเเละจะรู้ว่า อัตตาคุณอยู่ไหนระดับไหนเเล้วปรับมันให้อยู่ในระดับพอดี คงถูกดังที่เขาว่า 'อัตตาทับถม'เหมือนความเขลาถมใจ ถมสติปัญญา หารู้ไม่ว่าอะไรคือพอดี

คือปัญญา ราตรีสวัสดิ์