รักเเท้ หรือ เเค่ยึดติด

เข้าใจตนเอง ก่อนเข้าใจคนอื่น... เรื่มต้นจากการเรียนรู้ที่จะเป็นผู้ฟังให้ตัวเองที่ดีก่อน การเข้าใจผู้อื่นคงไม่ใช่เรื่องยาก มีบทความนึงที่อ่านเเล้วประทับใจในบทความนั้นมีเเง่คิดสอดเเทรกทำให้เราเห็นความเป็นตัวเองกับโลกที่เเวดล้อมไปด้วยสิ่งที่เราสร้างขึ้นเองในหัวของเรา ท่อนหนึ่งของบทความกล่าวว่า "ก่อนที่เราจะออกจากความเจ็บปวดทุกข์ทรมานได้ เราต้องเข้าใจถึงมันก่อน เราเกิดใหม่อยู่ตลอดเวลาเเต่เราต่างหากที่ไม่รู้ตัว เซลล์ในร่างกายคน ตายทุกๆวินาทีเเละเซลล์ใหม่ก็เข้ามาเเทนที่ ในทางเทคนิควิทยาศาสตร์อาจกล่าวได้ว่าเราตายเเละเกิดใหม่อยู่ซำ้ๆตลอดเวลา คนๆหนึ่งสามารถเปลี่ยนไปจากคนเมื่อวานได้เสมอๆ" เราเองที่เป็นผู้กระทำ ผู้สร้าง ผู้เสพ จากการรับรู้โดยระบบความคิดเดิมๆเเละตอบสนองกับมัน ซึ่งอาจเป็นการยึดติดอย่างหนึ่ง ยิ่งยึดติดมากยิ่งเจ็บปวดมาก" คิดเเบบตรรกกะง่ายๆ..ยกตัวอย่างว่า เรารักเเฟนเรามาก เเต่เเฟนเรามีพฤติกรรมบางอย่างที่เปลี่ยนไปเช่นโกหก มีคนอื่น ฯลฯ เราอาจรับไม่ได้หรืออาจไม่พอใจกับพฤติกรรมเหล่านั้น เเหละนั่นก็เริ่มเป็นสาเหตุทำให้เราให้ความรัก ความสนใจกับเเฟนเราน้อยลงเพราะพฤติกรรมของเขาที่เปลี่ยนไป นั่นหมายความว่าเรายึดติดเเละคาดหวังกับเขาใช่หรือไม่? สิ่งที่เขาทำ เราไม่พึงประสงค์ที่จะได้ยิน ได้เห็น ได้รับรู้ในเเบบนั้นๆใช่หรือไม่? เเละนั่นใช่ความรักที่เเท้จริงหรือไม่? รักที่ไม่มีเงือนไขอาจเป็นรักเเท้ซึ่งอาจมีอยู่จริงหรือไม่ก็ตาม ถ้าเราสามารถรักเขาได้เเบบไม่มีเงื่อนไข โดยไม่ได้ยึดติดกับการกระทำ ไม่ว่าเขาจะมีพฤติกกรรมอย่างไรเเละเราเองก็มีความสุขได้โดยมองจากหัวใจของเขา นั่นอาจเป็นรักเเท้ที่ไม่เปลี่ยนเเปลงตามความยึดติด อีกหนึ่งตัวอย่าง..เราคบเเฟนเรามาสักพัก เราคิดเเละรู้สึกว่านั่นคือความรักเเละเรารักเขา อีโก้(อัตตา)เเละความรู้สึกผลักดันเรา สร้างความเชื่อใจให้เรา ว่า คนที่เรารักเป็นเเบบนี้ เป็นเเบบนั้นเเละเขาเป็นคนเดิมที่ไม่ต่างจากเมื่อวาน เเละความรักที่คุณให้เขามันคือรักเเท้ เเท้จริงเเล้วมันเป็นเเค่สิ่งยึดติดเท่านั้น บางคนอาจมีความเชื่อที่ว่า เราเกิดมาเพื่อเป็นคู่กัน เป็นคู่เเท้ เเท้จริงเเล้วนั่นอาจเป็นเพราะการกระทำของเขาเเละเราติดผูกกัน ถ้าวันนึงเรามองผ่านการกระทำของคนที่เรารักได้ ไม่ว่าเขาจะเปลี่ยนเเปลงไปเช่นไรก้ตาม เเต่มองลึกลงไปถึงหัวใจเเละความเป็นตัวตนจริงๆของเขามากกว่า รักที่ไม่มีเงื่อนไขก็สามารถเกิดขึ้นได้ หรือเรียกง่ายๆว่ารักเเท้ การกระทำของบุคคลเปรียบได้กับเปลือกชั้นนอก ถ้าเราไม่ไปตอบสนองกับมัน เเต่เเค่สังเกตผ่านๆกับการะกระทำเหล่านั้น ความรักก็เกิดขึ้นได้กับทุกคน เเม้กระทั่งกับคนที่เราเกลียด -ขอบคุณที่เข้ามาเเบ่งปันความคิดจากการอ่าน หรือเเสดงความเห็นนะคะ ถ้าพิม์ม์ผิดอย่างใดขอโทษคะ